ازدواج بدون آمیزش جنسی موضوع رایج در برخی کشورها می‌باشد. تخمین زده می‌شود که درآمریکا در ۲۰ میلیون خانواده رابطه جنسی به میزان بسیار کم وجود دارد. براساس تخمین سازمان جهانی بهداشت در ژاپن حدود یک چهارم شرکای جنسی بایکدیگر در طول سال رابطه جنسی ندارند بر اساس آمار شرکت‌های تولید کننده کاندوم در ژاپن، متوسط تعداد آمیزش جنسی زوج‌های ژاپنی ۴۵ مرتبه در طول سال می‌باشد درحالی که متوسط جهانی آن ۱۰۳ بار در طول سال می‌باشد.این موضوع باعث تأثیر بازار یک میلیارد دلاری فروش فیلم‌های پورنو در ژاپن و افزایش فیلم‌های پورنو سالمندان شده‌است.

در ایران معاصر

اغلب زنان در ایران از آمیزش قبل از ازدواج امتناع می‌کنند تا از آن به عنوان ابزاری برای واداشتن طرف مقابل به پیشنهاد ازدواج استفاده کنند. اما در بین آن دسته از جوانان ایرانی ساکن شهرها که به طبقه اجتماعی متوسط و یا بالا تعلق دارند، آمیزش جنسی قبل از ازدواج بسیار رایج است. در یک مطالعه تحقیقاتی که در آن از ۵۰ زن از تهران، مشهد و شیراز مصاحبه می‌شد، ۷۵ درصد بیان کردند که به گونه‌ای از عمل جنسی با جنس مخالف قبل از ازدواج دست زده‌اند. از میان این افراد، کسانی که نمی‌خواستند بکارت خود را از دست بدهند به آمیزش مقعدی، دهانی و غیره دست زده بودند. تنها حدود نیمی از افراد مورد مطالعه آمیزش فرجی داشتند. از میان آنها دو نفر بوسیله جراحی بکارت خود را بازسازی کرده بودند، و پنج نفر بیش از یک بار سقط جنین انجام داده بودند. بدلیل وجود تابوهای اجتماعی برای این زنان یافتن منابعی برای جلوگیری یا کم کردن احتمال آبستن شدن و یا کاهش خطرات بهداشتی آمیزش سخت می‌باشد.

آمیزش جنسی پس از ازدواج نه تنها مجاز، بلکه اجباری است (به این معنی که اگر مرد یا زن از انجام آن امتناع کند، می‌تواند زمینه را برای طلاق فراهم آورد). در ایران زن فقط حق آمیزش با شوهر را دارد، ولی مرد می‌تواند با حداکثر چهار همسر دائم و ۹۹ صیغه آمیزش کند. گاهی اوقات زنان از آمیزش جنسی به عنوان ابزاری برای خریدن آنچه دوست دارند، و یا گرفتن اجازه برای انجام کارهایی که دوست دارند استفاده می‌کنند. به عنوان مثال زنی اینگونه نقل می‌کند: «چون من می‌خواهم با دوستان (خانمم) شب پنجشنبه را بیرون بروم، امشب خودم را به همسرم می‌دهم که به من اجازه بیرون رفتن را بدهد، و شاید اگر خیلی خوب کارم را انجام دهم به من پول هم می‌دهد که یک کیف جدید هم بخرم.»